امروز،
- در افراد دارای بیماری اکتودرمال دیسپلازی.
- ایمپلنت و پیوند استخوان در بیماران دارای شکاف های استخوانی ( درکام ).
- بچه ها و نوجوانانی که آنودنشیا ( بی دندانی ) کامل و یا ناقص دارند.
- فقدان دندان ها به علت ضربه.
موارد عدم تجویز ایمپلنت دندانی در نوجوانان
- قبل از بلوغ.
- بچه هایی که در جهش رشدی بلوغ هستند.
- مواردی که فضا برای انجام کاشت نا کافی است.
توجه داشته باشید سن تقویمی به تنهایی نشان دهنده توفق رشد نیست، برای روشن شدن این مطلب چند راهکار وجود دارد:
- گرفتن رادیو گرافی سفالومتریک ( رادیوگرافی های ارتودنسی ) و دیدن این که در طول یک سال هیچ رشدی اتفاق نمی افتد. البته این روش معایبی هم دارد مثل میزان اشعه بالا، زمانبر بودن این عمل و امکان ایجاد تاخیر بی دلیل.
- رادیوگرافی از مچ دست انجام شده و با استاندار های اطلس مقایسه می شود.
در موارد بی دندانی شدید، امکان دارد که لینک قابل نمایش نیست . لطفا ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید که به وی رجوع شده است، بالاجبار قبل از دوره ی رشدی بلوغ کاشت را انجام دهد ولی به صورت کلی تا پایان رشد ( صورت و جمجه ) باید صبر کرد و ترجیحا برای دختر ها قبل از ۱۵ سالگی و برای پسر ها قبل از ۱۸ سالگی نباید انجام شود.
ایمپلنت در نوجوانان در کدام ناحیه دارای ریسک بیشتری است
در قوام ( جلو ) فک بالا بیشترین ریسک را دارد که علت آن ها غیر قابل پیش بینی بودن رشد در ناحیه در آینده است و به این دلیل می باشد که به عنوان یکی از ناحیه هایی است که ریسک انجام کاشت در آن بالا می باشد.