نقل قول: مسئله ی معماری و دکوراسیون داخلی معاصر ،مسئله ی " کیفیت " است .کیفیت محصول دکوراسیون داخلی و معماری ای متفکرانه است.قطعاٌ در معماری بدون فکر ،هیچ کیفیت قابل دفاعی وجود ندارد.افزایش کیفیت در واقع کلید افزایش فعالیت های انسانی و رشد سریع تر از اندیشه است .اهدای دکوراسیون و معماری بدون اندیشه به مستضعفین ممکن است قابل تقدیر باشد اما شایسته نیست .محدودیت ها هرگز نباید اجازه دهند که اصل کیفیت لینک قابل نمایش نیست . لطفا ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید و معماری زیر سوال برود.اگر در منطقه ای محدودیتی وجود دارد ،این نباید دلیلی برای حذف کیفیت در آن پروژه گردد.معمار باید بتواند با ارائه ی راه حل های بدیع این مشکل را حل نماید و مسیر صعودی فرایند طراحی خود ادامه دهد.در این باب ،فاکنتی و پی آردی در کتاب کیفیت محیطی ساختمان نوشته اند :در نوشته های قدیمی کیفیت به عنوان یک نیاز و شکل روشنفکرمآبانه بیان می شده است.حرفه های مهندسی و معماری بر اساس ضابطه ای از یکدیگر جدا شدند و این رخداد تا جایی توسعه یافت که طراحی پروژه ها به طور فنی محو شدند و هیچ گونه توجهی به رضایت و راحتی مردم صورت نمی گرفت .در مقابل ،طرح های معماری به نوعی مملو از سمبل های جامعه و فرهنگی می شد،به طوری که هیچ نسبت و رابطه ای را با واقعیت به نمایش نمی گذاشتند {...} به این ترتیب ،معماری نه به صورت یک فرهنگ جامعه شناسی از جغرافیای انسان بومی جریان می افتد ، بلکه فرهنگی را به نمایش می گذاردکه مربوط به کسی است که آن را تولید میکند.{...}از طریق جاری شدن عملگرایی ناشی از جنبش مدرن و تاکید فرهنگ صنعتی بود که حتی رشد اختلاف طبقاتی در سطح جامعه به راه افتاد.منبع:لینک قابل نمایش نیست . لطفا ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید