معمار: بابک آبنر
موقعیت پروژه: کلارآباد، ایران
طراحی داخلی: علی روان پاک
متراژ پروژه: 450 متر مربع
سال ساخت: 2016
طراحی ویلای روان به عنوان یک ساختمان مرده ای که خاطرات متحرک دوران کودکی را یدک می کشید در برنامه تیم طراح قرار گرفت. این ساختمان از تخریب و بازسازی بی برنامه نجات پیدا کرد و با توجه به درخواست کارفرما و به دلیل خاطره های نوستالوژیک آنها احیا شد. این ساختمان خانوادگی در منطقه کلارآباد واقع در استان های شمالی ایران قرار دارد.
استراتژی طراحی ما با توجه به خواسته ها مشتری حفظ شد تا فضا و عملکرد آن به طور کامل در اختیار کاربران قرار گیرد و صرفا ما مجموعه را برای تحقق یک ایده انتزاعی پیش نبرده ایم. طبیعتا به کار گیری یک شیوه بازسازی و نوسازی به جای تخریب و ساخت در بسیاری از نقاط دنیا مورد استفاده قرار می گیرد که این شیوه به واسطه تحقیق های کارفرما برای این ویلا در نظر گرفته شد.
این نوع خواسته های معماری مطابق با زبان غالب ساختمان است، و به مانند کولاژی از خاطرات و امیال می ماند. از سوی دیگر دو معیار طراحی برای پروژه وجود داشت: به حداقل رساندن تخریب و بازگردانی حس و حال شمال ایران به فضا. ساختمان اصلی بلافاصله از بستر گسترده زمین جدا شد. محور شمالی-جنوبی ویلا و جهت امتداد ساختمان توسط یک مسیر حلقه ای نیم اشکوب تغییر جهت داده تا موقعیتی متمرکز و خصوصی را مانند یک پل ارتباطی بین بیرون و داخل خانه ایجاد کند. این مسیر منجر شد تا بالکن با منظره ای خیره کننده از دریای خزر هم راستا شود.
تمام عرصه های داخلی طی فرایندی مجددا ساخته شدند: یک آشپزخانه غول پیکر جایگزین اتاق نشیمن معمولی شد تا فعالیت های درونگرای ساختمان را افزایش دهد. این فضا به دلیل اشتیاق کارفرما به پخت و پز تعبیه شد و این موضوع که مهمانان بیشتر وقت خود را در کانتز آشپزخانه به خوردن و صحبت کردن می گذرانند تا در اتاق نشیمن، باعث شد تا فضای آشپزخانه گسترش یابد. مرمت و بازسازی تمام بخش بتنی به منظور حفظ ماهیت واقعی فضا از دیگر اقدامات طراحان بود. ادغام سطوح جدید و قدیمی بتن برای حفظ هویت بنا صورت گرفت تا سطحی صاف و یکدست خلق شود.
طراحی نما و بازسازی ویلا
موقعیت پروژه: کلارآباد، ایران
طراحی داخلی: علی روان پاک
متراژ پروژه: 450 متر مربع
سال ساخت: 2016
طراحی ویلای روان به عنوان یک ساختمان مرده ای که خاطرات متحرک دوران کودکی را یدک می کشید در برنامه تیم طراح قرار گرفت. این ساختمان از تخریب و بازسازی بی برنامه نجات پیدا کرد و با توجه به درخواست کارفرما و به دلیل خاطره های نوستالوژیک آنها احیا شد. این ساختمان خانوادگی در منطقه کلارآباد واقع در استان های شمالی ایران قرار دارد.
استراتژی طراحی ما با توجه به خواسته ها مشتری حفظ شد تا فضا و عملکرد آن به طور کامل در اختیار کاربران قرار گیرد و صرفا ما مجموعه را برای تحقق یک ایده انتزاعی پیش نبرده ایم. طبیعتا به کار گیری یک شیوه بازسازی و نوسازی به جای تخریب و ساخت در بسیاری از نقاط دنیا مورد استفاده قرار می گیرد که این شیوه به واسطه تحقیق های کارفرما برای این ویلا در نظر گرفته شد.
این نوع خواسته های معماری مطابق با زبان غالب ساختمان است، و به مانند کولاژی از خاطرات و امیال می ماند. از سوی دیگر دو معیار طراحی برای پروژه وجود داشت: به حداقل رساندن تخریب و بازگردانی حس و حال شمال ایران به فضا. ساختمان اصلی بلافاصله از بستر گسترده زمین جدا شد. محور شمالی-جنوبی ویلا و جهت امتداد ساختمان توسط یک مسیر حلقه ای نیم اشکوب تغییر جهت داده تا موقعیتی متمرکز و خصوصی را مانند یک پل ارتباطی بین بیرون و داخل خانه ایجاد کند. این مسیر منجر شد تا بالکن با منظره ای خیره کننده از دریای خزر هم راستا شود.
تمام عرصه های داخلی طی فرایندی مجددا ساخته شدند: یک آشپزخانه غول پیکر جایگزین اتاق نشیمن معمولی شد تا فعالیت های درونگرای ساختمان را افزایش دهد. این فضا به دلیل اشتیاق کارفرما به پخت و پز تعبیه شد و این موضوع که مهمانان بیشتر وقت خود را در کانتز آشپزخانه به خوردن و صحبت کردن می گذرانند تا در اتاق نشیمن، باعث شد تا فضای آشپزخانه گسترش یابد. مرمت و بازسازی تمام بخش بتنی به منظور حفظ ماهیت واقعی فضا از دیگر اقدامات طراحان بود. ادغام سطوح جدید و قدیمی بتن برای حفظ هویت بنا صورت گرفت تا سطحی صاف و یکدست خلق شود.
طراحی نما و بازسازی ویلا
www.arel.ir