[Nima]

اتصال به اینترنت به دو صورت با سیم و بی سیم انجام می‌شود که در ادامه به معرفی آن می پردازیم.

اتصال باسیم
انواع اتصال با سیم،ADSL، کابل، و فیبر نوری می‌باشد. این نوع اتصال به اینترنت هم ارزان است و هم پرسرعت و غالبا در مکانهایی که امکان اتصال تجهیزات به وسیله‌ سیم به سرویس دهنده‌ اینترنت وجود دارد مانند خانه ها و … مورد استفاده قرار می گیرد.

اتصال بدون سیم
این نوع اتصال در مکان های دور افتاده که امکان اتصال باسیم وجود ندارد استفاده می شود که در آن سرعت کمتر و محدودیت هایی نسبت به اتصال باسیم وجود دارد ولی در جایی که امکان اتصال باسیم نیست ممکن است بهترین راه همین باشد.

اینترنت بی سیم از سیگنال های تلفن همراه برای اتصال به اینترنت استفاده می‌کند و در دستگاه های قابل حمل استفاده می‌شود، همچنین فناوری های مختلفی در این نوع اتصال استفاده می شود که با نام های 3G و 4G یا اینترنت نسل سوم و چهارم شناخته می شوند. این نوع اتصال به اینترنت نسبت به اتصال با سیم، کندتر و گران‌تر است.


وای-فای (Wi-Fi)
وای- فای، مخفف عبارت Wireless Fidelity است و کارکرد آن مانند Bluetooth  است یا به عبارت بهتر یکی از استانداردهای Bluetooth به شمار می آید.

گفتنی است این نوع ارتباط  برای کاربران جذابیت بیشتری دارد چرا که بر پایه اینترنت بی سیم کار می کند و موجب می شود تا کاربران بتوانند در هر مکانی از طریق Laptop به اینترنت متصل شوند.

به عبارت دیگر  Wi-Fi  فناوری شبکه بیسیم است که برای اتصال رایانه ها و دستگاه های دیجیتالی از آن استفاده می‌شود.
در قدیم تنها راه اتصال رایانه ها به یکدیگر استفاده از کابل شبکه بود که علاوه بر زحمات زیاد، محدودیت های فیزیکی زیادی برای کاربران ایجاد می کرد اما به وسیله‌ فناوری Wi-Fi می توان رایانه ها و دیگر دستگاه های دیجیتالی، مثل تلفن همراه، تبلت، دوربین دیجیتال، تلویزیون، چاپگر، و … را بدون سیم به یکدیگر متصل کرد و یک شبکه بی سیم ایجاد کرد.

برای ایجاد یک شبکه Wi-Fi غالبا از دستگاهی به نام Router استفاده می شود. اگر Router به اینترنت متصل شود می تواند اتصال اینترنت را در شبکه ای که خود ایجاد کرده به اشتراک بگذارد و دیگر دستگاه ها را نیز به اینترنت متصل کند.

اما نکته ای که در این قسمت قابل توجه است این است که مدیریت شبکه ای که توسط Router ایجاد می‌شود در دست صاحب دستگاه است و او می تواند برای اتصال به شبکه رمز تعیین کند و یا تنها به دستگاه های خاصی اجازه دسترسی به شبکه‌ را بدهد.

Wireless
Wireless تکنولوژی ارتباطی است که در آن از امواج رادیویی، مادون قرمز، به جای سیم و کابل، برای انتقال سیگنال بین دو دستگاه استفاده می شود.

از جمله این دستگاه ها می توان پیغامگیرها، تلفن های همراه، کامپیوتر های قابل حمل، شبکه های کامپیوتری، دستگاه های مکان یاب، سیستم های ماهواره ای و PDA ها را نام برد.

تکنولوژی Wireless به کاربر این امکان را می دهد تا با استفاده از دستگاه های متفاوت، بدون نیاز به سیم یا کابل و حتی در حال حرکت از امکانات مختلف استفاده کند.

شما می توانید ایمیل های خود را بررسی کنید، اجناس مورد نیاز را خریداری کنید و یا حتی برنامه تلویزیون مورد علاقه خود را تماشا کنید. حتی بسیاری از کارها از جمله مراقبت های پزشکی به تجهیزات Wireless نیاز دارند.

امکانات Wireless به شما کمک می کند تا تمامی کارهای خود را در حال حرکت به سادگی به روز رسانی کنید. تکنولوژیWireless هر روزه در حال گسترش است تا بتواند علاوه بر کاهش هزینه ها، به شما امکان کار راحت تر در هنگام حرکت را نیز بدهد.

در مقایسه با شبکه های سیمی، هزینه نگهداری شبکه های Wireless  کمتر است. شما می توانید از شبکه های Wireless برای انتقال اطلاعات از روی دریاها، کوه ها و… استفاده کنید و این در حالی است که برای انجام کار مشابه توسط شبکه های سیمی، کاری مشکلی خواهد بود.

امروزه بیشتر اسمارت فون ها قابلیتی دارند که علاوه بر اینکه به اینترنت بی سیم از طریق شبکه موبایل متصل می‌شوند،می توانند تبدیل به Router شوند و اینترنت را توسط شبکه Wi-Fi با دستگاه‌های دیگر به اشتراک گذارند. این قابلیت را می‌توانید با نام های Wi-Fi Tethering یا Wi-Fi Hotspot در تلفن همراه خود تنظیم کنید.