[Sanji]

عشق سالهاي وبا
نویسنده:  گابريل گارسياماركز

گابريل خوزه گارسيا ماركز نويسنده معروف كلمبيايي است.او رمان عشق سالهاي وبا را در سال 1985 نوشته است.هنر ماركز در اين كتاب هم فابل ستايش است.كتاب،داستاني عاشقانه است در مورد دلبستگي پسر و دختري جوان كه به خاطر مخالفت پدر دختر به هم نمي رسند.دختر با مردي كه از هر جهت بهتر از دلباخته اش است ازدواج ميكند و پسر ...همچنان با سرخوردگي ادامه ميدهد. تا اينكه با مرگ شوهر دختر، عشق خاموش در پيري باز هم شعله ميكشد.

مروري بر كتاب
اجتناب ناپذير بود . رايحه تلخ بادام ، به طور ناخواسته عشق نافرجام را در خاطرش زنده مي كرد . دكتر خوونال اوربينو ، بلافاصله پس از ورود به خانه تاريك كه هوايي مرطوب و سنگين داشت ، متوجه اين امر شد .
از او خواسته بودند در اسرع وقت خود را به آنجا برساند و تحقيقات لازم را در مورد يك قتل ، رويدادي كه رو به رو شدن با آن در حرفه او عادي شده بود ، به عمل بياورد . خرمياد سنت آمور، از مهاجران آندو در زمره مجروحان جنگ بود .
هر چند به شغل عكاسي آن هم در زمينه كودكان اشتغال داشت ، ولي حريف هميشگي دكتر در بازي شطرنج به حساب مي آمد .
ظاهراً مرگ او بر اثر استنشاق بخار سيانيد صورت گرفته بود و شايد به اين ترتيب از رنج يادآوري خاطرات گذشته ، رهايي مي يافت .
كتاب در مورد يك عشق قديمي بين يك دختر و پسر و زنده شدن دوباره آن بين انها در زمان پيري و پس از مرگ شوهر دختر مي باشد .
به نظرم خيلي كتاب قشنگي بود خيلي خوشم اومد شخصيت هاي جالبي داشت روحياتشون خيلي خوب به تصوير كشيده شده بود و پايان خيلي قشنگي هم داشت .

[Sanji]

عقل زماني به سراغ انسان مي آيد كه ديگر كاري از پيش نمي برد .
تنها در صورتي در لحظه مرگ افسوس خواهم خورد كه مرگم به خاطر عشق نباشد.
هر چه در مورد يك عشق اتفاق بيافتد بر همه عشق ها در سراسر جهان اثر خواهد گذاشت.

[Sanji]

كتاب عشق سالهاي وبا در مورد يك عشق قديمي بين يك دختر و پسر و زنده شدن دوباره آن بين آنها در زمان پيري و پس از مرگ شوهر دختر مي باشد .
در اين كتاب رمان زيبا و عاشقانه روحيات شخصيت ها بخوبي بيان شده است.

[Sanji]

داستان گرچه روايت زندگي چند شخصيت را در بر دارد اما چنان ماهرانه اين كار انجام شده كه نا خود آگاه از قدرت نويسندگي ماركز متعجب خواهيد شد.
زندگي هايي كه عشق در آن ها رنگ باخته و البته عشقي كه فراموش نشده خواننده را جذب مي كند.

[Sanji]

"ﻋﺸﻖ ﺳﺮخ اﺳﺖ !
ﺳﺮخ ﺳﺮخ ، ﺑﻪ رﻧﮓ ﺧﻮن ،
ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺻﻼﺑﺖ ،
ﻛﻪ از ﻋﻘﻴﻖ زﺧﻢ ﺳﻴﻨﻪ ،
ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﺗﺮاود
و ﺷﻘﺎﻳﻖ و ﻻﻟﻪ ،
ﺑﺮ ﮔﺴﺘﺮه زﻣﻴﻦ ،
ﻣﻲ ﭘﺮوراﻧﺪ .
ﻋﺸﻖ آﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ !
اﮔﺮ اﻧﺪوﻫﻲ دارد ،
ﻣﻴﺮا و ﻓﺎﻧﻲ ،
و ﺷﺎدﻳﻬﺎﻳﺶ اﻣﺎ ،
ﺟﺎوداﻧﻲ اﺳﺖ !
ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﻣﻴﺮد ،
ﺟﺎن ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ،
و ﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺰ،
ﺟﺎن ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻧﺪ!
وﻟﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ،
زﻧﺪه اﺳﺖ"

[Sanji]

بدترين شكل دلتنگي براي كسي ، آن است كه در كنار او باشي و بداني كه هرگز به او نخواهي رسيد.( ماركز)